Inżynieria odwrotna wiąże się z drukowaniem, skanowaniem i modelowaniem 3D. Zajmijmy się dziś kwestią modelowania, które jest trudną sztuką, zwłaszcza w przypadku dużych i skomplikowanych konstrukcyjnie obiektów. Polega to na parametryzowaniu dowolnych przedmiotów w cyfrowej rzeczywistości. Przy modelowaniu projektuje się obiekty w oprogramowaniu komputerowym, ale i można pracować na bazie obiektów otrzymanych w wyniku inżynierii odwrotnej lub projektowanych na podstawie dostarczonej dokumentacji technicznej. Efektem modelowania są obiekty zapisywane w różnych formatach. Sprawdźmy najpopularniejsze z nich.
Modele *.IGS
IGS jest formatem plików stosowanych przy modelowaniu 3D, który nie należy do żadnej firmy. Umożliwia on prostą wymianę plików tworzonych w oprogramowaniu klasy 3D. Przedsiębiorstwa świadczące usługi 3D dla firm często do modelowania wykorzystują właśnie format plików .igs. Znajdują one też zastosowanie w operacjach wyświetlanych w różnych informacjach technicznych – w tym schematach połączeń oraz gotowych modelach 3D. Format IGS istnieje od ponad 30 lat i wciąż cieszy się popularnością na podobnym poziomie.
Modele *.ASCI
ACIS jest standardem, który wspiera dziś niemal wszystkie dostępne platformy systemowe służące do modelowania 3D. Oferuje wiele funkcjonalności, w tym modelowanie przestrzenne, jak i zarządzanie czy wizualizację gotowego modelu 3D. Obejmuje dwa formaty zapisu, którymi są:
· standard ACIS Text (.sat),
· standard ACIS Binary (.sab).
Modele *.STP
Format STP nazywany jest również formatem STEP i stanowi następcę formatu IGS, o którym już wspominaliśmy. Sprzyja on ujednolicaniu formatów projektów przestrzennych tworzonych w oprogramowaniu CAD. Wyższość plików standardu STEP/STP nad plikami w standardzie IGS polega głównie na tym, że w ich przypadku można zawrzeć w pliku informacje z całego cyklu życia produktu, co niemożliwe jest w starszych plikach w formacie IGS.
Modele *.PLY
Rozszerzenie plików PLY zostało opracowane przez naukowców pracujących na Uniwersytecie Stanford. Pozwala ono na poprawne generowanie modeli z danych gromadzonych przez skaner 3D. Pliki te mogą być wykorzystywane zamiennie z plikami w formacie STL.
Modele *.OBJ
Format danych OBJ wykorzystywany jest tylko do geometrycznej interpretacji modelu, określanej na bazie położenia wierzchołków w ustalonym układzie współrzędnych. Format plików OBJ jest stosowany powszechnie w programach do modelowania 3D, dzięki czemu można przesyłać takie pliki bez ryzyka, że model zostanie uszkodzony.
Modele *.STL
Najczęściej stosowanym rozszerzeniem modeli przestrzennych jest STL. Nazwa ta pochodzi od „StereoLitography” lub od nazwy „Standard Tessellation Language”. Najczęściej modele przestrzenne są wykonywane i zapisywane właśnie w takim formacie, którego nazwa wywodzi się od oprogramowania dedykowanego stereolitografii, czyli technologii opracowanej przez firmę 3D Systems z początkiem lat 80. XX wieku. Pliki STL są obsługiwane przez większość typów oprogramowania służącego do projektowania przestrzennego. Znajdują one zastosowanie najczęściej w procesach szybkiego prototypowania i produkcji, jaka wspomagana jest komputerowo. Obecnie format STL jest wykorzystywany w większości programów do projektowania 3D. Geometria obiektu przedstawiana w nich jest jako siatka trójkątów umieszczona w standardowym, kartezjańskim układzie współrzędnych. Nie ma tu odwzorowania koloru czy tekstury obiektu. Wszystko to sprawia, że pliki w formacie STL mogą być przedstawione w formacie, jaki interpretowany jest przez drukarkę 3D.